Graet e gêr gant ur Roñfl e Tintagell. Ha deut ar c’hoarezed davet Uter d’e aspediñ d’o dieubiñ. Ha nac’het gantañ evel-just ! Diouzh o zu, bugale an Daol-Grenn a chom da nec’hiñ : ha rankout a reont mont war sikour an enebour daoust da bep tra ? War-lerc’h ur pezh kaoz birvilhet en em glevont gant an tu kreñv evit leusker Tintagell d’en em sachañ hec’h-unan ! Ha deut Sagremor da hanteriñ neuze : tu-koll pe get e fell dezhañ o sikour. Hag an holl ha sellet outañ, dispourbellet o daoulagad ganto. Displegañ a ra penaos pa oa yaouank e oa bet eñ ivez gwazh a diranterezh ur roñfl hag e oa bet deut neuze ur marc’heg, hag eñ enebour d’e rouantelezh koulskoude, d’e zigabestrañ dioutañ hep chom da nec’hiñ. Rak se ne c’hell ket an Daol-Grenn leusker Mordred hag e genitervezed en dañjer ! Mont a raint neuze da dalañ ouzh ar roñfl skrijus-se a denn holl nerzh e gorf diouzh ar Vetalenn eus Galata.